Hij zat op het terras. Met een drankje. Alleen. 

Het leek alsof hij een zware dag had gehad. Ik zei: ‘Hey, hoor jij niet bij die groep van de filmploeg? Uit de USA?’.

‘Ja’, zei hij, ‘dat klopt.’

‘Ik ben Dean Phillips, uit Washington’, zegt hij. ‘En zijn jullie hier een film aan het opnemen?’ Vraag ik brutaal. Hij begint te lachen. ‘Nee, hoor. We zijn op een biking trip geweest door het noorden van Vietnam.’

Hij begint te vertellen. Vandaag maakte hij een emotionele reis in de voetsporen van zijn vader. Op een half uur vliegen van Hanoi, samen met enkele goede vrienden onder wie Woody Harrelson en Matthew McConaughey.

De VS heeft destijds Zuid-Vietnam geholpen te strijden tegen Noord-Vietnam. 

Deans vader nam het vliegtuig in 1969 naar Vietnam voor de goede zaak. Hij was net getrouwd met zijn lieve schoonheid. Zijn baby, Dean, zat nog in de buik. Wat moet dat heftig geweest zijn voor die newly weds. Ze wisten niet wat voor land Vietnam was. Het eten, de mensen, de taal, de tropische ziektes. Hij ging een avontuur aan dat hij totaal niet kon inschatten. 
Ze gingen omdat het vaderland dat vroeg. Voor de goede zaak. Ze zouden de Zuid-Vietnamezen bevrijden van de dreiging van het communisme.

Al snel daarna komt het onfortuinlijke nieuws. De helicopter waar hij in zat, was gecrasht. Zijn vader had het niet overleefd…

Dean was net zes maanden oud. En heeft zijn vader dus nooit gezien. Vandaag bracht Dean een bezoek aan zijn vaders graf. Hij sprak met zijn vader op de laatste plek op aarde voor hij de reis naar het licht maakte. Hij huilde en lachte en maakte grapjes. Ook begroef hij een foto van zijn twee dochtertjes. Zo is er altijd de connectie met opa en de meisjes.

Kippenvel loopt over mijn armen.

Dean laat me foto’s zien van zijn vader. De trouwfoto met zijn moeder. En die foto van zijn vader in Vietnam als captain met een bloot bovenlijf op een boot. Het is een stoere vent met een geweer over zijn schouder. Op de achtergrond bergen. Dean lijkt sprekend op hem.

Dichterbij de oorlog kon dit verhaal mij niet brengen. 

Vandaag in Hanoi zag ik petjes en ronde helmpjes te koop met het logo van de Vietcong. Ik vraag onze gids wat typische souvenirs zijn van de kant van ‘zuid-vietnam’. Hij glimlacht bescheiden. Die zijn er niet.

Maar de captain, die vergeet ik nooit meer. Die rust zacht, voor altijd met een foto van zijn twee kleindochters bij hem.

Thank you Mr Dean Phillips for sharing your personal story. I am deeply touched. That you made this journey, bringing you so close to your fathers soul, is the most special journey we can make. May you always feel and cherish your connection and the memories of this unforgettable trip.

In Memoriam Captain A. Pfefer

#vietnam #travel #transformative #journey
#americanwar #deanphillips #hanoi #sapa #woodyharrelson #matthewmcconaughey #support #respect

Photo credit: tuoitrenews Vietnam

Over de auteur

Zout in je haren, zand tussen je tenen. Liefst poederwit zand, zoals in de Malediven, de Filipijnen of Bora-Bora. De zoete smaak van een sterke cappuccino op je lippen. Of een Italiaanse rode wijn, graag uit Sorrento, die heeft Debby het liefst. Compleet eiland verslaafd en graag op reis met haar dikke Rimowa-koffer vol mooie jurkjes, shortjes, een paar bikini’s, slippers een professionele snorkel. Digital Nomad, want werken doet ze in de Himalaya in Bhutan en in Bali aan zee. Als ze geen reizen aan het boeken is voor haar klanten, is ze weer nieuwe bestemmingen aan het ontdekken. Thuis in Nederland geniet ze met haar ragdoll katjes van de Deep Tropical House Mix of rock muziek. Sinds kort reist haar kleine dochter Lotus-Loveday mee. Haar man Hans draagt dan de koffers. Trips van Debby
  • Bezocht: 39 landen
  • Afstand: 1.100.000 km
  • Vertraging: 4 keer
  • Koffer kwijt: 0 keer
  • Upgrades: 6 keer
  • Foto's: 120.000
  • Hoogste punt: BHUTAN 3200M, TIBET 4300M, QUITO 4350M
  • Aantal airlines: 50
  • Aantal stops: SINGAPORE: 38X, INDONESIE: 24X