Mijn ontmoeting met Woody Harrelson & Matthew McConaughey in Vietnam
Er wordt veel gelachen aan de tafel verderop. Terwijl ik een slok van mijn rode wijn neem, denk ik de stem van Matthew McConaughey the horen. Nu heb ik aardig wat films van hem gezien en ben dol op de ‘Wolf of Wallstreet’ en heb óók nog net zijn boek uit: GreenLights. Ik neem een hap en denk: ‘Deb, dat kan niet, hoor.’ Maar zíj?n stem, die herken ik uit duizenden.
Weer hoor ik die stem. Ik besluit naar de bar te wandelen en bespied de tafel vanachter een struik. Het is avond en dan is het donker in de tuin van ons hotel. Alleen kleine lampjes verlichten het zwembad.
Ja, daar zitten Woody Harrelson en Matthew McConaughey. Er zitten Amerikanen en Vietnamezen aan de tafel. Daar zit Dean, de Amerikaanse congres-man met collega’s uit Washington. Ze lachen en proosten. Sommigen doen een korte speech.
Ik loop snel terug naar mijn tafel. Had ik het toch goed gehoord. De GM van het hotel komt bij ons aan tafel staan. ‘Ja, klopt, we hebben bekende gasten in huis,’ zegt hij droogjes. Hij is het inmiddels gewend natuurlijk.
Matthew schrijft alles op tijdens de reis. Ieder detail. Wat hij ziet, een goede tekst, een leerzame opmerking. Alles wat hem te binnen schiet en hoe hij zich voelt. Iedere keer pakt hij zijn boekje, vertelt Dean. Vast voor zijn volgende boek, zeg ik. Dean vindt het grappig dat ik Greenlights al heb gelezen. Hij nog niet namelijk. Ik vind het een inspirerend boek, vol humor en heel eerlijk.
‘Jij hebt wel een indrukwekkende dag gehad, he?’ Woody Harrelson kijkt verbaasd. ‘Dean vertelde het’ zei ik. ‘Ja’ zei hij, ‘Heel bijzonder en heel emotioneel, nou zeker. Inspiring story, too.’ Woody zegt blij te zijn de reis met Dean naar het graf van diens vader te hebben kunnen maken.
Samen lopen we door het hotel van de tuin richting lobby. Wat een aardige man, voor zo’n wereldster. De filmbeelden schieten door mijn hoofd. Met de beroemde theedoek over zijn schouder in Cheers, relaxed en altijd aan het geinen. De man die Demi Moore een miljoen biedt voor twee nachten met hem. Ik had het ook gedaan, dacht ik toen.
Natural Born Killers, zeker geen favoriet, zo’n gestoord verhaal. En zo veel meer titels!
Ik beloof de foto’s met hen niet te posten tot de trip naar Vietnam ook bij de pers in de VS bekend is. Zo kunnen zij ongestoord genieten. Ik las in het boek Greenlights van Matthew McConaughey hoe belangrijk privacy is voor de filmsterren. Hoeveel verdriet ze hebben van verhalen die aan de pers worden verkocht, dat het gevoel van vertrouwen door vrienden, ja zelfs familie beschaamd wordt.
Woody Harrelson stopt. Hij houdt de deur voor ons open. Lotus ligt over Hans schouder te slapen. Ze was tijdens het diner in slaap gevallen. Hij glimlacht naar haar.
‘Ja, de biking trip was prachtig’, zegt hij en hij glundert, zijn ogen stralen. ‘Vietnam is zo mooi en de mensen zo ontzettend aardig.’ ‘Ha, fijn dat je hebt genoten’.
Dean zegt dat ik best een selfie met hem kan maken, dat Woody het alleen maar leuk vindt om fans blij te maken. We slaan een arm om elkaar heen en ik maak een foto.
Morgen gaat hij weer naar huis vertelt hij. Ik wens hem een goede reis.
,Good night.’ zegt Woody.
‘Good night, Woody Harrelson’ ?
#WoodyHarrelson #MatthewMcConaughey #DeanPhillips #vietnam #travel #joy #joyofttavel #encounter #movies #history #journey #special #unforgettableexperiences #UnforgettableMemories #unforgettablemoments #unforgettablenight #unforgettable #blessed #kindness #privacy #moviestar #movies
